California | Hollywood tour, traffic jam en shoppen

9 augustus 2017 - Los Angeles, California, Verenigde Staten

Vandaag ging de wekker vroeg, we zouden namelijk om 8 uur 's ochtends opgehaald worden voor de 'celebrities tour'. Dat werd dus snel ontbijten en haasten naar de lobby. Uiteindelijk werden we om half 9 opgehaald en vertrokken we naar Santa Monica, ons beginpunt. Hier moesten we even wachten tot onze tour guide kwam. Papa scant al heel de vakantie iedere buurt waar hij komt of er ergens lekker koffie te scoren valt. Meneer had een heel erg mooie koffiebar gespot en binnen No time 3 espresso besteld. Zul je net zien dat de tour guide dan op kwam dagen. En ja hoor, terwijl we aan het wachten waren voor de koffie, kwam we tourbus aanrijden. Het bijzondere aan deze koffiebar is, is dat er met Zwitserse precisie de hoeveelheid bonen wordt afgewogen en de koffiedruk wordt bepaald. Dit duurt nu eenmaal wat langer en dat konden we nu net niet gebruiken. We waren gelukkig net op tijd en de tour kon beginnen. 

Via Santa Monica zijn we door de wijk gereden waarin het huis staat waar Michael Jackson overleed, het huis van Elvis en het favoriete hotel van Frank Sinatra staan. Ook kwamen we langs de wijk Bel Air. Na een uitgebreide tour door Beverly Hills, waar het huis van Aaron Spelling staat met meer dan 120 (!) slaapkamers (grootste huis van LA), zijn we via de dure winkelstraat Rodeo drive en het hotel uit Pretty Woman naar Sunset Boulevard gereden. Dit is dé uitgaansstraat van LA met de bekende clubs en theaters. Vervolgens zijn we door de bergen gereden langs de oude huizen van de Stones, Beatles, Jimmy Hendrix en Janis Joplin om uit te komen bij de Hollywood Sign en Hollywood zelf. 

In Hollywood zijn we natuurlijk naar de Walk of Fame geweest. Daar hebben we veel sterren van de grote der aarde gezien inclusief die van onze oranje vriend in Washington DC (of ergens op een golfbaan, dit is namelijk hot news hier: Waar is Trump?). We hebben zo  recalcitrant als we zijn even subtiel op zijn naam gestampt, moet hij maar normaal doen. 

Na een lekkere maar enigszins gehaaste lunch naast het theater waar de Oscars gehouden worden(Dolby Theatre), moesten we op tijd terug zijn voor onze transfer terug naar het hotel. LA is een heeeeeeele uitgestrekte stad met overal stoplichten. Als je dan in heel de stad mensen moet afzetten bij andere hotels duurt het ongeveer 1 uur en 3 kwartier voor je terug bent in je eigen hotel. Dit vond een enkeling in onze familie (noem geen namen) maar irritant en liet dat dan dus blijken.... Door dit lange ritje hadden we ook geen zin meer om met de auto naar het strand te gaan dus zijn we gaan zwemmen in het mini zwembadje bij het hotel. Nadat iedereen lekker tot rust was gekomen bij het zwembad, kwamen er ineens 2 schreeuwden stewardessen zitten die op de gemiddelde Nederlandse markt niet zouden misstaan met hun geblèr. Na meer dan 3 weken verbazen we ons er nog steeds over dat de meeste Amerikanen geen idee hebben dat de hele wereld met hun lulverhalen mee kunnen luisteren en dat niet iedereen daarvan gediend is... Maar goed. We konden snel weg omdat we vandaag nog iets leuks zouden doen namelijk: shoppen in een van de grote shoppingmalls hier. 1 probleem de mall die wij op internet konden vinden was aan de andere kant van de stad. Hoewel het slechts 17 mijl verderop is, duurt het meer dan een uur om er te komen. Eenmaal daar hadden we 1 echte missie is voltooid moest worden: een nieuwe koffer scoren. Mijn koffer is namelijk kapot en we moeten overmorgen vliegen. Papa had zich over dit probleem ontfermt. Hij nam zijn taak zo serieus dat hij de schaar uit de handen van de verkoper trok en zelfstandig de labeltjes eraf begon te knippen. De verkoper was namelijk "zo erg aan het kloten" dat hij het zelf wel even deed. Ons meesterbrein himself had daarbij nog een heel slim plan om de koffer als soort winkelwagentje te gebruiken waarin we onze aanwinsten makkelijk konden vervoeren. Langzamerhand werd de koffer steeds voller met handtassen, spijkerbroeken, t-shirts, slippers én natuurlijk papa's sokken dat we wel moesten gaan. 

Aan ons avondeten kun je wel zien dat we volledig zijn aangepast aan de Amerikaanse cultuur. We hebben ons diner bij de Subway en Panda Express gescoord en het was nog lekker ook. 

De terugweg ging erg vlot omdat we snel door konden rijden over de snelweg waardoor we nog tijd hadden om even lekker wat te drinken in het hotel voor we gaan slapen.

Foto’s

2 Reacties

  1. Louis Moors:
    10 augustus 2017
    Dat zal best moeilijk zijn om straks weer in Nuenen te wennen...
    Hier hebben ze dan wel geen Walk of Fame maar als je hier de naam Bert Martens , d'n Emmer of ons aller Jan Elbers noemt dan zijn dat hier de lokale helden, die iedereen wel kent en een smile op je gezicht laat toveren.

    Nog ff en dan een hele goeie reis naar t Nuenense,
    Louis.
  2. Maudy:
    11 augustus 2017
    Dank voor jullie mooie verslagen en foto's. Heb ervan genoten. Ik wens jullie een goede reis terug naar nederland. Groetjes