Tulum | De laatste etappe naar Dreams Resort Tulum, een politieagent en de huurauto...

Vandaag is onze laatste etappe met de huurauto naar Tulum. Daar wacht een hopelijk heerlijk resort voor 5 dagen strand en zon. De weg ernaartoe moet niet moeilijk zijn dus we hebben er zin in. Nog even de tijdrit van Dumoulin gezien en toen op pad naar "Paradise" . Op de helft van onze route kruisen we een redelijk groot plaatsje. De navi liet zien: midden door de stad. Nema problema want vaak is dit een goede doorgaande weg. De groene borden gaven aan rechtdoor, de navi met een bocht naar links en dan een andere hoofdweg. We besluiten de borden te volgen. Op het eind van de doorgaande straat, maakt de weg een bocht naar links. We reden niet hard maar wel te hard voor de bocht. Dus.... hoepla iets te vlotjes door de bocht en we zaten weer op de route. We wilden daarna rechtsaf slaan en toen... stond er een motoragent naast ons. Raampje open aan bestuurderskant. Veel gebaren, veel Parlo Espanjol , veel vraagtekens van onze kant? No comprendo. Maar we snapte hem goed toen hij max 30 en max 80 opschreef en ook nog 4000 peso. Dit allemaal op een kladblokje. Hij gaf aan dat we mee moesten naar het centrum. Neeh, we gaan naar Tulum. Ah Tulum. Toen hebben we maar onze portemonnee gepakt en alles gegeven wat er in zat. Gelukkig niet te veel. Zonder bonnetje mochten we doorrijden. Eind goed, al goed? Nou niet voor Wout. Die is nog voor dik 3 uur woedend gebleven. Bram ging meteen zijn Spaans woordenboekje zoeken om te kijken "hoe je die vent kon dissen".....
Uiteindelijk zijn we bij ons hotel gekomen. Bij de poort bij de oprijlaan kwamen we bij een soort check-point Charlie. Alle gegevens werden genoteerd en we mochten door. Bij de lobby werden we ontvangen met kleine vochtige handdoekjes. Bij de receptie werden we ingecheckt en onze vele koffers werden op het golfkarretje geladen die ons bij onze kamers bracht. We hebben hele mooie kamers met balkon met Ocean-view gekregen. Inmiddels was het lunchtime dus de jongens - met hun zwembroeken aan - hebben hamburgers gegeten en wij bij de Sea Side Grill snel een visje gehapt. Alles is  "unlimited luxury" dwz all-inclusive dus bestel maar, bestel maar... Nou dat hadden de jongens meteen door met ieder 2 hamburgers!
Na de lunch moesten Wout en ik de huurauto afzetten en wel bij een ander hotel. Geen idee waar dat hotel ligt dus maar even bij de receptie gevraagd. Ja richting Playa del Carmen. Dus wij rijden. Na 10 minuten werden we wat ongedurig en Wout lichtelijk geïrriteerd. Ik dacht, ik bel meteen die dame van de Travel agent voordat we helemaal naar Cancun zouden rijden.. Op dat moment zagen we het desbetreffende hotel. Ook daar werden we bij de slagboom aangehouden. Nee, we mochten niet doorrijden maar wel vooraan parkeren. Niets vermoedend liepen we een soort openbaar winkelmarktje a la souk binnen. Waar is de car rental office? No, no not here, sir in Tulum. Ja, hee die dame van zonet zei toch echt hier. Weer die dame opgebeld. Wout inmiddels zwaar geïrriteerd de dame gesproken en de slagboommeneer daarna ook want hij wilde ons niet doorlaten. Bij Wout kwam inmiddels de stoom uit zijn oren en... toen mochten we doorrijden naar het volgende gebouw waar de office moest zitten. Inmiddels had de tam-tam ook dit gebouw bereikt want wij werden geëscorteerd en zo snel mogelijk geholpen voordat er ongelukken gingen gebeuren. Uiteindelijk zijn we na controle van de auto weer keurig afgezet (met onze eigen auto) bij ons hotel. En toen.... zagen we paar fluitjes en champagne staan en hebben we lekker een glaasje gepakt (immers Unlimited-luxury!) en kwamen zo weer tot bedaren.
Na dit avontuur hebben we onze zwempakken gepakt en nog lekker tot half 8 op een inmiddels verlaten strand gelegen. Daarna snel terug naar de kamer voor de semi-finale van Kromo.
Vervolgens hebben we ons netjes aangekleed want de betere restaurants hier hebben een dresscode dwz lange broek, geen slippers etc. Wij dachten de jongens hoeven geen lange broek, nette bermuda met polo en sneakers moet kunnen. Nou mooi niet. Boven de 15 jaar ook lange broek. Ja maar Daan is pas 14! Nou die is dus veel te groot. 
Dus de jongens (Bram: "Ik doe het wel maar onder protest!") terug naar de kamer om zich om te kleden. Na 5 minuten waren ze weer terug. En Bram had om flauw te doen zijn broekspijpen opgerold. Nuenen-dwers zullen we maar zeggen....